Wat zijn de prestaties van hittebestendige poedercoatings?

Poedercoatings die bestand zijn tegen hoge temperaturen verwijzen over het algemeen naar coatings waarvan de coatingfilm niet van kleur verandert en niet onder de 200°C komt en toch de juiste fysieke effecten kan behouden. Onder normale omstandigheden bestaan ​​hittebestendige poedercoatings voornamelijk uit hittebestendige harsen, hittebestendige pigmenten, hittebestendige vulstoffen en additieven met speciale effecten. Vanwege hun uitstekende weerstand tegen hoge temperaturen worden ze veel gebruikt in de chemie, kerosine, metallurgie, luchtvaart en andere beroepen. Nu worden hittebestendige poedercoatings nog steeds gedomineerd door organische siliciumpoedercoatings.

Siliconen-zuurstofbindingen worden gebruikt als hoofdketen in siliconenharsen. Vanwege hun hogere bindingsenergie wordt de hogere oxidatiestabiliteit van siliconenharsen geboden en kan een stabiele beschermende laag op het oppervlak van de coating worden gevormd. Met alleen siliconenhars is de intermoleculaire kracht klein, is de hechting slecht en zijn de kosten hoger. Op voorwaarde dat aan de relevante functies wordt voldaan, wordt gewoonlijk een matige siliconenhars aan de hars toegevoegd om het temperatuurbestendigheidsprobleem aan te pakken.

Voor poedercoatings die bestand zijn tegen hoge temperaturen, geldt binnen een bepaald bereik: hoe groter de toegevoegde hoeveelheid siliconenhars, hoe langer de applicatielevensduur en de hittebestendigheid van de coatingfilm. In de literatuur wordt gezegd dat wanneer de dosering van een bepaalde siliconenhars wordt verhoogd van 0,1 tot 0,3, de hittebestendigheidstijd van de coatingfilm stijgt van ongeveer 50 uur tot 100 uur.

De warmtebron van industriële hoge temperaturen is voornamelijk de verbranding van verschillende brandstoffen (zoals steenkool, kerosine, aardgas, gas, enz.) , enz.), zodat mechanische energie warmte-energie en eenzijdige bron Hete chemische reactie veroorzaakt. In termen van de algemene functie van hoge temperatuur, is de hittebestendigheid van gegevens boven 250 ° C. Op dit moment kan de gegevensaanname niet worden gebruikt en goed worden beschermd, en de hinder van thermische energie-explosie zal niet worden geschat.3